Demonstren

Van het weekend zag ik een oproep voor een anarchistisch blok tijdens de aankomende C21 Maart demo in Amsterdam.

Het Comité 21 Maart is opgericht in het verlengde van het besluit van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1966 om 21 maart uit te roepen tot de internationale dag van de strijd tegen racisme.

Vorig jaar was ik met een groep van zo’n 20 anderen aanwezig bij de demo en toen viel mij op hoeveel verschillende groepen er op zo’n demo afkomen.

Iedere groep heeft zo zijn eigen vorm van protest, wat natuurlijk niet verkeerd is, maar bij sommige vormen zet ik toch wel vraagtekens.

Binnen mijn kringen is er bijvoorbeeld al lange tijd kritiek op politieke partijen die meedoen. Zo zagen we bijvoorbeeld partijen op Woonprotesten die vervolgens in gemeenteraden voor sloop van sociale huurwijken stemde, hetgeen in vrijwel alle gevallen leid tot minder nieuwe woningen met vaak een hogere huurprijs, diezelfde partijen waarvan vooraanstaande leden zelf huisjesmelkers bleken te zijn.

Ook zijn er vaak partijen prominent aanwezig op anti-racisme demo’s die vervolgens na de demo weinig ondernemen tegen racistische uitingen.

Vorig jaar liep bijvoorbeeld Bij1 prominent mee in Utrecht, maar toen Pegida vorige maand in Utrecht stond waren ze alleen verbaal op social media. Bij de raadsvragen over deze demo was Bij1 niet eens aanwezig, de vragen werden gesteld door Utrecht Solidair en DENK.

Dan heb je nog comités, actiegroepen en sociale bewegingen, voor deze mensen is het vaak een moment van netwerken.

Dat was bijvoorbeeld goed te zien in de documentairereeks “Ik woke van jou”.

Met vlaggen en bordjes lopen, beetje ouwehoeren.

Nergens is bij deze groepen een uiting van woede te voelen.

Dit soort groepen nemen ook regelmatig drumbands mee. Vorig jaar in Amsterdam en recentelijker nog in Rotterdam.

Dus wat vind ik dan echt demonstreren?

Nou die drumbands, dat is best gezellig, maar die kunnen beter hun trommels thuis laten. Het ontneemt activisten de mogelijkheid om leuzen te roepen, deze worden namelijk altijd overstemd.

Ook vind ik dat partijen wel wat rustiger aan mogen doen met partijsymboliek, het lijkt namelijk af en toe meer een campagnebijeenkomst dan een protest.

Daarnaast zijn er maar weinig partijen die een hard standpunt innemen tegen racisme en fascisme. FvD, Ja21, PVV en BVNL kunnen immers in gemeenteraden en de 2e kamer gewoon hun vreemdelingenhaat spuien zonder harde tegenspraak.

Een demonstratie, een protest moet luid zijn, de woede van mensen moet gevoeld worden.

Leuzen, vuurwerk, geen fucking feestje of netwerk mogelijkheid.

Als er 1000 mensen lachend en vrolijk kletsend langslopen onder begeleiding van een drumband denk ik niet aan een groep mensen die boos is om het feit dat racisme in Nederland steeds normaler word.

Misschien moeten wij als activisten wat uniformer worden in de manier waarop we de straat op gaan, zodat de woede echt gevoeld word door de omstanders, door de politie en door de overheid.

Zolang we dat niet doen zal het door velen namelijk niet serieus genomen worden en kunnen we net zo goed thuis blijven.